- buńczucznie
- buńczucznie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., buńczucznieej, {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. buńczuczny: Odpowiadać buńczucznie. Buńczucznie odgrażać się komuś. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
buńczucznie — buńczucznieej przysłów. od buńczuczny (tylko w zn. 1) Buńczucznie potrząsać czupryną. Zachowywać się buńczucznie … Słownik języka polskiego
szabelka — Pobrzękiwać, potrząsać, wymachiwać itp. szabelką a) «manifestacyjnie grozić zbrojnym wystąpieniem»: Mit Polaka wymachującego szabelką odchodzi w przeszłość. Młodych ludzi charakteryzuje przede wszystkim pragmatyzm. Wprost 899/2000. b) «zachowywać … Słownik frazeologiczny